Ja od 10 lat z tym samym Panem w szczęściu i spokoju...ważna jest przede wszystkim szczerość, szacunek i wzajemne zaufanie :)

Ja że swoim jesteśmy już 4 lata po ślubie A znamy się już jakieś 14lat, więc wiemy o swojej przeszłości naprawdę wiele i nie da się tego ukryć.
W związku oj zdarzało mi się czasami kłamać gdy mialam jakis kryzys no cóż jesteśmy tylko ludźmi.
Że strony partnera wiecznie jest masa niedopowiedzen co od zawsze było jego cechą charakteru nad którą pracujemy.
A według oznak zdrady przez mężczyznę to chyba od początku musiałby mnie zdradzać haha ;) po prostu niektórzy mają takie podejście i charakter pin swój laptop to też rzeczy osobiste każdy ma swoją przestrzeń:)

Czasami z szacunku nie mówi się prawdy. Przemilczenie to niby też oszustwo, ale oszukującemu jest lżej jeśli nie musi ranić. A co za tym idzie, przeżywać zranienia z partnerem. Egoizm? Może tak, a może troska. Dorośli ludzie, w poważnych związkach nie odczuwają, np.zazdrości retrospektywnej, bo wiedzą, że to do niczego dobrego nie prowadzi. To jakiś rodzaj mądrości emocjonalnej. Zdrada natomiast jest zupełnie odrębną sprawą i temu śmiało możesz poświęcić osobny post. Wyczytam do ostatniej literki ;) pozdrawiam ciepło

Związek wbrew pozorom jest bardzo trudną współpracą i często wystarczą nawet drobne sytuacje aby stracić zaufanie do partnera i wszystko się sypie.

Według mnie podstawa szczęśliwego związku jest szczerość i wiele rozmów. Trzeba rozmawiać o wszystkim. Ja swojego chłopaka traktuje jak najlepszego przyjaciela! Wszystko mu mówię. Rozmawiamy na każdy temat. Wtedy działa to w druga stronę i on wie że ma we mnie wsparcie i ze z każdym problemem może do mnie przyjść. Buziaki :)

Związek dorosłych ludzi polega na wzajemnym szacunku. Bez tego nie ma możliwości zbudowania nic trwałego. Jeśli masz potrzebę oszukiwania, to nie dorosłeś do związku.

Piękny post! Ja co prawda rozstałam się właśnie z chłopakiem ale przez 2 lata w związku nigdy się nie okłamaliśmy! Twój post zmusza do pewnych refleksji! :)

Z jednej strony ciągłe okłamywanie najbliższej osoby nie ma sensu - bo po co dalej ciągnąc coś w czym nie czujemy się na tyle komfortowe, aby mówić prawdę. Z drugiej strony, w kłamstewkach (tych drobnych) jest coś co "społecznie" usprawiedliwiamy: żeby kogoś nie zranić, nie obrazić... etc. Bardzo fajny temat :).
________
PS. Moje plecaki skórzane brytyjka, zapraszam.

Zawszą jestem szczera z moim ukochanym bo szczerość to podstawa, każdego związku :)

Mój ex kłamał, że nie pije. A to miał peszka. Nie wyszło mu.
Każdy klamczuch to świnka nie obrażając zwierząt.

Szczerość to jak dla mnie podstawa w związku, wtedy nie ma problemu się ze sobą dogadać czy wspierać. A jak facet kłamie to kopa na dowodzenia, bo jak kłamie od początku to będzie tak przez cały czas.

szczerość, szczerość i jeszcze raz szczerość jako fundament wszystkiego :)

Niestety znam ten temat aż zbyt dobrze :( Wszystko zaczęło się w trakcie ciąży, a po urodzeniu dziecka jeszcze mocniej się nasiliło. Zaczęło się jak w filmach i serialach - coraz później wracał z pracy, ciągle musiał wyjeżdżać na pilne delegacje (chociaż wcześniej jego firma nie prowadziła tego typu nawiązywania kontaktów biznesowych), prowadził rozmowy do późnego wieczora albo jego komórka co chwilę wibrowała od powiadomień. Na początku starałam się unikać stresu (ze względu na dziecko) i przymykałam na to oko. Nie chciałam też sama się nakręcać, że coś jest nie tak (pamiętam te sprawy rodzinne z czasów swojego dzieciństwa jak mama czasem niesłusznie podejrzewała ojca). Kiedy prawda wyszła na jaw oprócz smutku poczułam tez ulgę, że mam to już za sobą. Oczywiście było ciężko i mogłam walczyć, ale nie wiem czy mogłabym żyć pod jednym dachem dalej z tym mężczyzną.

Także kobietki - pamiętajcie, że wasze szczęście jest najważniejsze :)

Pozdrawiam!

Dopuszczam tylko jeden rodzaj kłamstwa - martwię się czymś, a nie chcę martwić jego, więc to przemilczam/ukrywam. Pewnie idealną sytuacją byłoby, gdybyśmy zawsze i niezależnie od okoliczności dzielili się ze sobą swoimi zmartwieniami, ale jakoś nie potrafię tak. Zresztą, moi bliscy też nie mówią mi o wielu niepokojących sprawach, zwłaszcza teraz, kiedy jestem w ciąży. Dowiaduję się o wszystkim dopiero wtedy, kiedy jest już dobrze. Nie mam o to żalu. Jest mi miło, że troszczą się w ten sposób o moje samopoczucie.